De zachte o geurt in het bladerdek
brandend op de tong
chocolade noisette
of toevalsspoor in grafiet
Lokken temmen weerbarst
in wasem druppels
Potlood krast
de houten stee
Voet breed uitgezet
verwacht de route roodblauw
soms gelig, die aderen
de bal rondt en recht zich, balanceert
Inkt vloeit veegt
Als pauwfontein
tooit de berg blauwe bomen
kroezel in veren verlicht
Pen verkleurt
Lachend buigt de vinger
naar prikkelsnaren gespannen,
vangt het relatieve warme rag
van partituur poten
in karakters
Door het venster gezogen
spoel geprikt,
blik begaapt
en droomt
te kunnen zijn
geschreeuwd
geschoeid
geschreven
Geen opmerkingen:
Een reactie posten